Μαζικές είναι οι ρυθμίσεις των επιχειρηματικών δανείων μικρομεσαίων επιχειρήσεων καθώς οι καθυστερήσεις έχουν πλέον ξεπεράσει το 30%. Τα «λουκέτα» στις μικρές επιχειρήσεις είναι πλέον καθημερινά, ενώ οι επιχειρηματίες αισθάνονται -και είναι- εγκλωβισμένοι καθώς αδυνατούν να πληρώσουν πάγιες υποχρεώσεις τους, και έχουν «στεγνώσει» από ρευστότητα.
Για παράδειγμα τα «φέσια» στην αγορά από σφραγισμένες επιταγές και απλήρωτες συναλλαγματικές έχουν ξεπεράσει από τις αρχές του 2010 και μέχρι το τέλος Αυγούστου τα 5,5 δισ. ευρώ, ενώ από την αρχή της κρίσης στα τέλη του 2008, έχουν ξεπεράσει τα 10 δισ. ευρώ.
Στο περιβάλλον αυτό οι ρυθμίσεις των δανείων είναι μονόδρομος για να κρατηθούν στη ζωή οι μικρές επιχειρήσεις.
Αυτός είναι και ο βασικός στόχος των τραπεζών, αφού όπως λένε τα τραπεζικά στελέχη, μέσα από τα προγράμματα ρυθμίσεων επιτυγχάνεται η μείωση της δόσης από 50% έως και 70%.
Οι βασικές ρυθμίσεις στις οποίες προχωρούν σήμερα οι τράπεζες είναι τρεις.
• Η λύση της αναχρηματοδότησης.
• Η επιμήκυνση της διάρκειας αποπληρωμής.
• Η περίοδος χάριτος για διάστημα 12 έως 18 μηνών με πληρωμή μόνο των τόκων.
Ομως υπάρχουν ορισμένες ενέργειες στις οποίες πρέπει να προχωρήσει ένας επιχειρηματίας ή ελεύθερος επαγγελματίας, όταν αρχίσει να δημιουργείται το πρόβλημα, όταν δηλαδή αρχίσουν να χτυπάνε τα πρώτα καμπανάκια κινδύνου. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρουν αρμόδια τραπεζικά στελέχη, το ζητούμενο είναι η έγκαιρη διάγνωση του προβλήματος.
Τα βήματα είναι τα εξής:
Βήμα πρώτο: Οταν ο επιχειρηματίας αρχίσει να αντιμετωπίζει τα πρώτα προβλήματα στην εξυπηρέτηση των υποχρεώσεών του, θα πρέπει να απευθυνθεί στην τράπεζά του. Οι ενδείξεις ότι μία επιχείρηση δεν πάει καλά είναι όταν ξεκινήσουν τα προβλήματα με τις πληρωμές, την ακύρωση των επιταγών (δηλαδή την αντικατάστασή τους με άλλες) ή το σφράγισμα επιταγών. Αυτό είναι το πρώτο καμπανάκι κινδύνου. Τότε είναι η στιγμή που ο επιχειρηματίας θα πρέπει να απευθυνθεί στην τράπεζα με την οποία συνεργάζεται και να συζητήσει το πρόβλημα.
Βήμα δεύτερο: Στη συνέχεια θα πρέπει να ενημερώσει με κάθε ειλικρίνεια την τράπεζα με την οποία συνεργάζεται για τα οικονομικά του στοιχεία. Δηλαδή για την πτώση του τζίρου της εταιρείας του, τις ζημιές του, την επιδείνωση του συναλλακτικού κυκλώματός της. Θα πρέπει να αναφέρει δηλαδή πού «ζορίζεται». Αν για παράδειγμα πλήρωνε τους προμηθευτές του με επιταγές και τώρα πρέπει να πληρώνει με μετρητά για να παραλάβει εμπόρευμα, ενώ αντίθετα οι πελάτες του καθυστερούν τις πληρωμές τους ή ζητούν ανοικτή πίστωση - κατά τα κοινώς λεγόμενα ζητάνε βερεσέ. Ο επιχειρηματίας αυτός χρειάζεται περισσότερα κεφάλαια κίνησης για να καλύψει τις τρέχουσες ανάγκες του και για να μπορέσει να διατηρήσει την επιχείρησή του.
Βήμα τρίτο: Ο επιχειρηματίας θα πρέπει επίσης να ενημερώσει την τράπεζα για τις ενέργειες που έχει προχωρήσει προκειμένου να μειώσει τα κόστη του. Για παράδειγμα κάνει μικρότερες παραγγελίες, ανάλογες με την αγοραστική δυνατότητα του καταναλωτικού κοινού στο οποίο απευθύνεται, αποφεύγει να έχει μεγάλο εμπόρευμα στοκ. Ακόμα ενημερώνει -στην περίπτωση που είχε περισσότερα από ένα σημεία πώλησης- αν έκλεισε κάποιο κατάστημα που δεν απέδιδε τζίρους. Στη συνέχεια ο επιχειρηματίας θα πρέπει να ενημερώσει την τράπεζά του για την προοπτική της εταιρείας του. Δηλαδή να αναφέρει τις εκτιμήσεις του για την πορεία του τζίρου του την επόμενη χρονιά, τις ενδεχόμενες ζημίες που θα γράψει κ.λπ.
Ολα τα παραπάνω οικονομικά στοιχεία, ο επιχειρηματίας θα πρέπει να τα παρουσιάσει στην τράπεζα. Αφού πέσουν στο τραπέζι όλα τα δεδομένα, η τράπεζα εξετάζει το βάθος του προβλήματος ρευστότητας που αντιμετωπίζει ο επιχειρηματίας. Και εκεί ακριβώς ξεκινάνε οι διαδικασίες για τη ρύθμιση, που θα πρέπει να είναι απολύτως προσαρμοσμένη στα μέτρα του επιχειρηματία. Η βασική ερώτηση που απευθύνει η τράπεζα στον επιχειρηματία που ζητά να ενταχθεί σε μία ρύθμιση είναι η εξής: Σήμερα έχεις μηνιαία δόση (για παράδειγμα) 800 ευρώ, και αδυνατείς να την εξυπηρετήσεις. Τι δόση μπορείς να πληρώνεις; Από την απάντηση που θα δώσει ο επιχειρηματίας θα εξαρτηθεί και το είδος της ρύθμισης στην οποία θα προχωρήσει η τράπεζα, και η οποία θα πρέπει να εξυπηρετεί την ανάγκη του.
Διάρκεια αποπληρωμής - επιτόκιο
Καλύτεροι όροι αν δοθούν εγγυήσεις
Επίσης θα πρέπει να αναφέρουμε ότι στην περίπτωση που ο επιχειρηματίας προσφέρει ως εγγύηση κάποιο ακίνητο, τότε μπορεί να επιτύχει ακόμα καλύτερους όρους στη ρύθμιση των δανείων του, δηλαδή μεγαλύτερη διάρκεια αποπληρωμής και χαμηλότερο επιτόκιο.
Οπως αναφέρουν τα τραπεζικά στελέχη, σήμερα τα 3 στα 10 επιχειρηματικά δάνεια βρίσκονται σε καθυστέρηση πάνω από 90 μέρες. Τα συνολικά υπόλοιπα των επιχειρηματικών δανείων στο τέλος Ιουλίου 2012 ανήλθαν στα 112 δισ. ευρώ. Από αυτά τα 32 δισ. ευρώ αφορούν δάνεια προς τον αγροτικό τομέα, τις εμπορικές επιχειρήσεις και τον τουρισμό.
Το τελευταίο διάστημα πολλαπλά είναι τα αιτήματα από φορείς προς το υπουργείο Ανάπτυξης, προκειμένου να υπάρξει νομοθετική παρέμβαση για τη ρύθμιση των επιχειρηματικών- επαγγελματικών δανείων.
Αν και για το θέμα αναμένονται οι προτάσεις της Ελληνικής Ενωσης Τραπεζών, τραπεζικά στελέχη αποκλείουν το ενδεχόμενο οριζόντιας ρύθμισης των δανείων, αφού, όπως λένε, η κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και ως τέτοια θα πρέπει να αντιμετωπίζεται.
Τρεις λύσεις για οικονομική ανάκαμψη
Οι προτάσεις λοιπόν, ανάλογα πάντα με το μέγεθος και την ένταση του προβλήματος που αντιμετωπίζει η επιχείρηση, είναι οι εξής:
1. Η λύση της αναχρηματοδότησης: Για παράδειγμα, μία επιχείρηση έχει δάνειο 15.000 ευρώ για κεφάλαιο κίνησης και ληξιπρόθεσμες δόσεις 2-3 μηνών. Παράλληλα η επιχείρηση εκτιμά ότι έχει περάσει τη μεγάλη οικονομική «φουρτούνα» και εμφανίζει σημάδια σταθεροποίησης στα οικονομικά της μεγέθη.
Ζητά λοιπόν από την τράπεζα μια «βιώσιμη λύση» που θα της επιτρέψει να διαχειριστεί το χρέος της για να μπορέσει να αποφύγει σφράγισμα επιταγών, να πληρώνει τους προμηθευτές της και να διατηρήσει τη λειτουργία της. Η λύση στην περίπτωση αυτή είναι η αναχρηματοδότηση. Δηλαδή ένα νέο δάνειο, που έχει μεγαλύτερη διάρκεια αποπληρωμής και συνεπώς χαμηλότερη δόση.
2. Η λύση της επιμήκυνσης: Η τράπεζα σε συμφωνία με την επιχείρηση επιλέγει την παράταση στη διάρκεια αποπληρωμής του υφιστάμενου δανείου. Αν δηλαδή το δάνειο λήγει σε 2 χρόνια και έχει δόση π.χ. 800 ευρώ τον μήνα, παρατείνεται η διάρκειά του στα 10 χρόνια και αυτομάτως η δόση του μειώνεται κάτω από τα 400 ευρώ τον μήνα. Στην περίπτωση αυτή δεν αλλάζουν οι όροι του δανείου και ο επιχειρηματίας αποπληρώνει κάθε μήνα κεφάλαιο και τόκους.
3. Η λύση της περιόδου χάριτος για διάστημα 12 έως 18 μηνών με την καταβολή μόνο τόκων: Η λύση αυτή προκρίνεται για τις εταιρείες που περιμένουν για παράδειγμα να εισπράξουν χρήματα από κάποιον φορέα του Δημοσίου ή να λάβουν χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ για κάποιο έργο που έχουν πραγματοποιήσει. Στην περίπτωση αυτή, η δόση μπορεί να μειωθεί μέχρι και 70%. Διευκρινίζεται ότι στην περίπτωση που ο επιχειρηματίας εισπράξει τα χρήματα που του οφείλουν μπορεί να προχωρήσει σε μερική (ή και ολική) αποπληρωμή του κεφαλαίου.
Στην περίπτωση τώρα που ο επιχειρηματίας, παρά τη ρύθμιση, εξακολουθεί να αντιμετωπίζει πρόβλημα στην αποπληρωμή του δανείου, οι τράπεζες δίνουν τη δυνατότητα πληρωμής μόνο τόκων, για να μη «σκάσει» η επιχείρηση, και ζητούν από τον επιχειρηματία να παρουσιάσει ένα πλάνο αναδιάρθρωσης της εταιρείας, αφού όπως λένε τα τραπεζικά στελέχη, η βέλτιστη λύση είναι να επιβιώσουν όσο το δυνατόν περισσότερες επιχειρήσεις.
Πηγή: eisodima.gr
Financial Solutions: Αποτελεσματικές δικαστικές και εξωδικαστικές ρυθμίσεις οφειλών για επιχειρήσεις, ιδιώτες, υπερχρεωμένα νοικοκυριά κλπ. Τηλέφωνα: 210.8818474 - 6945976642
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: