Εδώ και δύο-τρία χρόνια, όμως, μια σειρά σχετικά... τυποποιημένων επαγγελμάτων στον χώρο της μαζικής εστίασης έχουν αρχίσει να αποκτούν μια πιο πρωτότυπη, «μαζική» και εξεζητημένη μορφή.
Και αυτό, λόγω της αλλαγής της καταναλωτικής και ευρύτερα κοινωνικής συμπεριφοράς των Ελλήνων που έφερε η κρίση. Για παράδειγμα, οι παραδοσιακοί φούρνοι της γειτονιάς κλείνουν όχι μόνο γιατί δεν έχουν τόση πελατεία όση είχαν παλιότερα, αλλά και γιατί οι απόγονοι των παλιών φουρνάρηδων δεν αναλαμβάνουν να συνεχίσουν αυτήν την κοπιαστική δουλειά.
Την ίδια στιγμή, οι πολίτες επιζητούν όχι μόνο χαμηλή τιμή, αλλά και ποιότητα στα βασικά είδη που καταναλώνουν καθημερινά, ελλείψει άλλων ακριβότερων απολαύσεων που έχουν πλέον σπανίσει (π.χ., ταξίδια στο εξωτερικό, φαγητό σε restaurants, νυχτερινές διασκεδάσεις).
Η πυκνότητα των δικτύων καταστημάτων φούρνων-ζαχαροπλαστείων αρχίζει σιγά-σιγά να ανταγωνίζεται την πυκνότητα του δικτύου καταστημάτων μεγάλων σούπερ-μάρκετ. Ωστόσο, ο διευθύνων σύμβουλος της Φούρνος Βενέτη, κ. Παναγιώτης Μονεμβασιώτης, ανέφερε πως το άνοιγμα καταστημάτων από αλυσίδες φούρνων-ζαχαροπλαστείων κ.λπ. έχει φτάσει ήδη σε κάποιο όριο. «Κάθε χρόνο κλείνουν 300 φούρνοι και ανοίγουν μόλις... 20 καταστήματα αλυσίδων. Και αυτό, γιατί η συνεχής πτώση της καταναλωτικής ζήτησης δεν επιτρέπει την κάλυψη του κενού που αφήνουν οι μικροί οικογενειακοί φούρνοι από τις αλυσίδες», τονίζει ο κ. Μονεμβασιώτης. Ωστόσο, το εν λόγω επιχειρηματικό concept, αν και είναι δύσκολο (σ.σ.: λόγω της πώλησης πολλών προϊόντων από το ίδιο κατάστημα), κρίνεται «επιτυχημένο», καθότι είναι «προσαρμοσμένο στις σύγχρονες καταναλωτικές ανάγκες».
Αντίστοιχη τάση επέκτασης αλυσίδων εμφανίζεται και στον χώρο των καφετεριών. Σημαντικά προβλήματα φαίνεται πως αντιμετωπίζουν κυρίως οι ξένες αλυσίδες καφέ. Αντέχουν οι μεγάλες ελληνικές και εμφανίζονται και εντελώς νέες, που αποτελούν ταυτόχρονα και καφεκοπτεία.
Μια από τις πιο ραγδαία αναπτυσσόμενες είναι η Coffee Island, η οποία, με έδρα την Πάτρα, επεκτείνεται σ΄ όλη τη χώρα, ενώ νέα καταστήματα ανοίγουν και στις βαλκανικές χώρες. Ο διευθυντής Εσωτερικής Ανάπτυξης, κ. Αλέξανδρος Ζαπανιώτης, λέει ότι το «κλειδί» της επιτυχίας της εταιρείας είναι η «σχέση υψηλής ποιότητας και χαμηλής τιμής» αλλά και η «εντοπιότητά» της.
Περιθώρια ανάπτυξης, όμως, υπάρχουν και στον επίσης διαδεδομένο στην Ελλάδα χώρο των ψητοπωλείων. Ο διευθύνων σύμβουλος της αλυσίδας Μαλλιώρας Κοντοσούβλι, με έδρα τη Λάρισα, κ. Απόστολος Μαλλιώρας, αναφέρει πως «με τον καταναλωτή πλέον να στρέφεται σε βασικές γεύσεις, value for money επιλογές, και να αναζητά διασκέδαση μέσα από την κατανάλωση, είτε στο σπίτι είτε on the go, αναδεικνύονται σημαντικές προοπτικές». Επιπλέον, «απαιτείται, όμως, εμμονή στην ποιότητα, διαφοροποίηση, καθώς και γρήγορα αντανακλαστικά». «Επενδύοντας συστηματικά στη διαφοροποίηση, κυρίως σε επίπεδο προϊόντος και αγοραστικής εμπειρίας, έχουμε κατορθώσει σταδιακά να ενισχύσουμε τη θέση μας. Παράλληλα, προσαρμόσαμε το προϊοντικό μας μείγμα και την αρχιτεκτονική τιμών, ενώ συνεχίζουμε να επενδύουμε στην εικόνα μας και στα καταστήματά μας».
«Βουλιάζει» το λιανεμπόριο τροφίμων
Η αύξηση της παρουσίας ορισμένων τύπων καταστημάτων εστίασης δεν φαίνεται να ανακόπτει, πάντως, την καθίζηση του συνολικού τζίρου στο λιανεμπόριο ειδών διατροφής
(νέο ρεκόρ πτώσης το δίμηνο Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου). Το πρόβλημα με την «έκρηξη» των καταστημάτων αυτών είναι τριπλό, επισημαίνουν κύκλοι του υπ. Ανάπτυξης.
Οι επιχειρήσεις ανοίγουν ή επεκτείνονται (στην περίπτωση που είναι αλυσίδες) δίπλα σε άλλες που είχαν συναφές ή εντελώς ίδιο αντικείμενο και έκλεισαν λίγο πιο πριν.
Οι σχετικές επενδύσεις (σε εκατομμύρια ευρώ) είναι εξαιρετικά μικρές και αφορούν έναν εξαιρετικά κορεσμένο για τα ελληνικά δεδομένα κλάδο (σ.σ.: εστίαση).
Η αναμενόμενη περαιτέρω πτώση της καταναλωτικής ζήτησης, λόγω της νέας μείωσης μισθών που εκτιμάται ότι θα υπάρξει στον ιδιωτικό τομέα, δεν θα επιτρέψει την επιβίωση του συνόλου αυτών των επιχειρήσεων μεσοπρόθεσμα.
(Πηγή: εφημερίδα "Κεφάλαιο")
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: